నంది హిల్స్ - ఒక అనుకోని ప్రయాణం - అనుకోని సంఘటనలు

ముంబై తో పోల్చుకుంటే , బెంగుళూరు లో వీకెండ్స్ చాల నిస్తేజం గా , నీరసంగా గడిచిపోతున్నాయి.. దానికి రెండు కారణాలు..

మొదటిది ఇప్పుడు నేను పనిచేస్తున్న ప్రాజెక్ట్.. మార్చిలో రిలీజ్ వుంది అని . జనవరి నుంచి ప్రతి రోజు పని చేపిస్తునే వున్నారు.. మేము చేస్తూనే వున్నాం.. సండే ఖాళీ గానే వున్నా.. విశ్రాంతి కావాలి కదా.. సో సండే మొత్తం నిద్ర కే అంకితం ఇచ్చేసాం..

రెండవది :- మా క్రాంతి గాడు.. వేదవ.. ఏదైనా ట్రిప్ ప్లాన్ చేద్దాం అంటే , ఆ.. వూ.. అంటాడు కానీ..కదలడు.. వాడు లేకుండా మనం వెళ్ళలేం.

మొన్న feb   మొదటి వారం.. ఇంట్లో ఒక పని వుండి , అర్జెంటుగా గుంటూరు రమ్మనారు.. శనివారం ఆఫీసు ఉంది అని.. శనివారం సాయంత్రానికి టికెట్స్ బుక్ చేపించాను.. ఏమైందో.. సడన్ గా మా మేనేజర్ మీటింగ్ పెట్టి, ఈ వీకెండ్ మనం పని చెయ్యటం లేదు.. ఎంజాయ్ 2  డేస్ అని చెప్పగానే.. "అందరం ఎగ్గిరి గంతువేసాం".. మేము అల సంబరాలు జరుపుతున్న టైం లో.. చావు కబురు చల్లగా చెప్పాడు.. సోమవారం onsite  నుంచి client  మేనేజర్ వస్తుంది.. సో వచ్చే వారం నుంచి సండే కూడా పని చెయ్యాలి.. కావున మీ మీ batteries ఛార్జ్ చేసుకోండి అని విషయం చెప్పగానే".. మాలో ఉత్సాహం.. చప్పున చల్లారిపోయింది..

గుంటూరు కి శుక్రవారం టికెట్స్ దొరకటం చాల కష్టం.. అందుకని.. శనివారం టికెట్ నీ ఒకే చేశా.. అంటే మన చేతిలో శనివారం అంత ఖాళీ గా ఉంది అన్నమాట..ఇంటికి వెళ్ళేపాటికి , క్రాంతి , చిన్న (మా తమ్ముడు) , దీపూ(క్రాంతి బావ).. అందరు రెస్ట్ తీసుకుంటున్నారు.. బయటికి వెళ్దాం అంటే ఒక్కడు కూడా మాట్లాడటం లేదు.. ఇంకేం చేస్తాం.. నేను పడుకున్న.. పడుకొని.. క్రాంతి గాడిని బాగా తిట్టాను.. కొత్త బైక్ కొన్నావు కదరా.. కనీసం.. నైట్ ride  కన్నా వెళ్దాం పద అంటే.. వాడు వద్దు అన్నాడు.. ఇంకా నాలో కోపం కట్టలు తెంచుకొని.. సమరసింహా రెడ్డి లో బాలయ్య లా " రేయ్!!! బెంగుళూరు కి రా రా అని అన్నావ్.. వచ్చాక కనీసం ఒక్కసారి అన్న బయటకి వెళ్ళామా?" అని ఘాటు గా అరిచాను.. పాపం.. వాడు కూడా "ఇప్పుడు టైం 12  అయ్యింది .. ఇప్పుడు ఎక్కడికి వెళ్దాం అని అంటే.. " నంది హిల్స్ కి వెళ్దాం పద.. సూర్యోదయం.. బావుంటుంది అంట.. ఎప్పుడు చూడలేదు అని అడిగా.. సరే అని.. నలుగురం బయలుదేరం..

క్రాంతి బైక్ మీద నేను, దీపూ బైక్ మీద చిన్న .. అల మా ప్రయాణం స్టార్ట్ అయ్యింది.. బాగా చలి గా వుండటం వాళ్ళ.. చాల తక్కువ స్పీడ్ లో వెళ్ళాము.. రాత్రి 2 గంటలకి.. "బెంగలూరు అంతర్జాతీయ విమానాశ్రయం" దగ్గరకి వెళ్ళాం.. అక్కడ రోడ్ పక్కన.. టీ అమ్ముతున్నారు.. మా లాగానే నంది హిల్స్ కి వెళ్తున్న ఒక 20 మంది కురాళ్ళు అక్కడ కలిసారు.. ఒక టీ తాగి.. వాళ్ళతో మాటలు కలిపాం .. నంది హిల్స్ పొద్దున 5  కి కానీ ఘాట్ రోడ్ ఓపెన్ చెయ్యరు అని తెలిసింది.. అందుకని ఒక 2  గంటలు ఎక్కడైనా గడపాలని అనుకున్నాం.  నా తమ్ముడు నేను విమానం take off  ఎప్పుడు చూడలేదు..విమానాశ్రయం కి వెళ్దాం అన్నాడు.. సరే ఒకే అని అక్కడికీ వెళ్ళాం.. అక్కడ కాఫీ డే ఉంది.. కాఫీ తాగుతూ బాతాకాని వేసుకుంటూ.. టైం పాస్ చేసాం..

కొన్ని ఫోటోలు.. , దిగిన తర్వత.. నంది హిల్స్ కి బయలుదేరం.. పాపం బాగా చలి గా వుండటం వాళ్ళ. క్రాంతి డ్రైవింగ్ చెయ్యలేక పోయాడు.. నాకేమో బండి రాదు.. వాడి పరిస్థితి చూసి "సర్లేరా.. gears  ఒక్కటే గా నాకు రానిది.. నువ్వు చెప్పు నేను మేనేజ్ చేస్తాను" అని బండి డ్రైవ్ చేశా.. అల నేను మొదటిసారీ బండి డ్రైవింగ్.. బ్రాహ్మి ముహూర్తం లో చేశా ;)".

ఘాట్ రోడ్ కి ఇంకో రెండు కిలోమీటర్లు ఉంది అనగా.. రోడ్ పక్కన కొంత మంది ముసలి వాళ్ళు.. పెద్ద మంట వేసి చలి కాచుకుంటున్నారు.. అది చూసి మేము కూడా టెంప్ట్ అయ్యి.. బండ్లు ఆపేసి.. వాళ్ళతో కలిసి పోయి.. చలి కాచుకున్న.. ఎందుకో.. మా తాత గారు.. గుర్తుకు వచ్చారు.. సంక్రాంతి పండగకి మేము చేసిన అల్లరి గుర్తుకు వచ్చింది.. ఆ మంటల పక్కన ఒక చిన్న హోటల్ ఉంది.. వేడి వేడి గా.. noodles  చేసి ఇస్తున్నారు.. శుబ్రంగా వాటిని కూడా ఒక పట్టు పట్టాము..

6 కి ఘాట్ రోడ్ ఓపెన్ చేసారు.. ఇంకా అంతెయ్ అక్కడ మలాగానే.. ఒక 60  మంది వుంటారు.. అంత ఒకేసారి పైకి వెళ్ళాం.. వెళ్ళే పాటికి అప్పుడే భానుడు.. ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ.. బయటకి వస్తున్నాడు.. కొండ పైన కదా.. చల్లని గాలి, సూర్యోదయం.. అబ్బః.. అది అనుభవిస్తేనే కానీ.. మాటల్లో చెప్పలేని ఆనందం.. ఒక గంట.. అల గడిపిన తర్వత..అక్కడికి ఏదో కన్నడ సినిమా షూటింగ్ వాళ్ళు వచ్చారు.. అస్సలే మనకి సినిమా మేకింగ్  అంటే పిచ్చి.. సో ఇంకో ౩ గంటలు.. వాళ్ళ పని తీరు.. షాట్స్ తీసే విధానం చూస్తూ వుండిపోయ..

సడన్ గా మా తమ్ముడు గుర్తుచేసాడు.. "నీ బస్సు టైం 6 .30  కి.. ఇప్పుడు టైం పదిన్నర అయ్యింది.. ఇక్కడ నుంచి ఇంటికి నాలుగు గంటలు అన్న పడుతుంది.. పద అని చెప్పగానే.. వెన్నకి బయలుదేరం.. ఐతేయ్ ముందు రోజు రాత్రి అంత నిద్ర లేకపోవటం వల్ల.. చాల స్లో డ్రైవింగ్ చేసాం.. ఇంటికి వచ్చేపాటికి 3  అయ్యింది.. వళ్ళు నెప్పులు.. పడుకుంటే నిద్ర రాదు... అల కష్టపడుతూ ఎప్పటికో నిద్ర పోయాను.. నిద్ర పట్టిందో లేదో.. బస్సు టైం అవుతుంది అని నిద్ర లేపేసారు..

సర్లే బస్సు లో పడుకుందాం అనుకున్నాం.. కానీ.. ఏమి చేస్తాం.. విధి మనతో గేమ్స్ ఆడటం మొదలు పెట్టింది.. బస్సు లో నా పక్కన వ్యక్తి.. పెద్ద గురకలు పెడుతూ నిద్ర పోతీ నాకు నిద్ర ఎలా వస్తుంది.. పోదున ఇంటికి వెళ్ళగానే.. పని మీద నాన్న , నేను రోజు మొత్తం బండి మీద తిరుగుతూనే వున్నాం.. సాయంత్రానికి నా వళ్ళు పచ్చి పుండు లా ఒకటే నెప్పులు.. సర్లే.. బెంగుళూరు కి వెళ్తూ అన్న.. రెస్ట్ తీసుకుందాం అనుకున్న.. బస్సు స్టాప్ కి వెళ్ళాను.. విజయవాడ  to  బెంగుళూరు బస్సు వచ్చింది.. కానీ ఇక్కడే ఒక చిన్న ట్విస్ట్.. లిస్టు లో చూస్తే నా పేరు లేదు. టికెట్ ఏమో నా దగ్గరే ఉంది.. మరి ఏంటి ఏమి అయ్యింది అనుకుంటున్నారా?   ఆ ట్విస్ట్ చూస్తే.. మీరే పాపం అనుకుంటారు.. అస్సలు గుంటూరు to బెంగుళూరు రిటర్న్ జర్నీ మీద ఇంకో పోస్ట్ ఎసుకోవచ్చు.. అస్సలు ఏమి జరిగింది, ఎలా జరిగింది.. ఎందుకు జరిగింది..అని తెలుసుకోవాలి అంటే.. ఇంకో పోస్ట్ కోసం వెయిట్ చెయ్యండి..  

 

సెలవు తీసుకున్న ముళ్ళపూడి వెంకట రమణ గారు

నా కెంతో / మనకెంతో ఇష్టమైన "బుడుగు" సృష్టి కర్త "ముళ్ళపూడి వెంకట రమణ" గారు ఇక మన మధ్య లేరు.. స్వాతి బుక్ ని కేవలం "కోతి కొమ్మచి" కోసం కొనే వాడిని. బౌతికంగా ఆయన మన మధ్య లేకపోయినా , తను సృష్టించిన పాత్రలతో.. ఎప్పుడు మన మధ్య నే వుంటారు..

ఈ వార్త ని జీర్ణించుకోవటానికి బాపు గారికి మానసిక బలం కలగాలని ఆశిద్దాం..

ఆయన ఆత్మ కి శాంతి కలగాలని దేవుడిని వేడుకుంటున్న..

ఎలాంటి సాఫ్ట్ వేర్ మొగుడు కావాలంటే

ఇద్దరు పెళ్లి కానీ అమ్మాయిలు.. మాట్లాడుకుంటున్నారు.. మనం వెళ్లి సిక్రెట్ గా విందాం వచ్చేయండి.. వచ్చేసారా.. ఇప్పుడు నాలేగే చెవులని గోడ కి అనించండి.. ఏంటి ఇంకా వినపడటం లేదా.. సరేలెండి ఏమి చేస్తాం వాళ్ళు ఏమి మాట్లాడుకుంటున్నారో.. మీకు లైన్ బై లైన్ రాస్తాను..

విద్య :- హాయ్.. ఎంటే సడన్ గా కాల్ చేసావ్.. ఏదైనా అర్జెంటు విషయమా?
నిత్య :- ఏమి లేదే.. నీకు గుర్తు వుందా.. మా అమ్మ నాన్న నా జాతకాన్ని తెలిసిన వాళ్ళకి ఇచ్చారు, సంబంధాలు ఏమైనా చూస్తారు అని.. చాల సంబంధాలు వచ్చాయి కానీ.. ఒక 4  - 5  సంభంధాలకి మాత్రం నా జాతకం సరిపోయింది అంట..
విద్య :-  మంచిది.. ఆ నాలుగింటి లో నీకు నచ్చింది సెలెక్ట్ చేసుకో..
నిత్య :- ఇక్కడే వచ్చింది , అస్సలు చిక్కు అంత. నలుగురు కూడా software ఇంజనీర్ లే.. కాకపోతేయ్ అంత వేరే positions  లో వున్నారు..
విద్య :- అలాగా.. ఐతేయ్ వాళ్ళ పోసిషన్ చెప్పు.. దాన్ని బట్టి నీకు మంచిది చెప్తా..
నిత్య :- మొదటి వాడు.. "manager".
విద్య :- "manager". యా వద్దే వద్దు.. వాడు ఎప్పుడు పని లేకపోయినా బిజీ గా వున్నట్టు జీవిస్తాడు.కానీ ఒక్క పని కూడా సర్రిగా చెయ్యడు.. కిలో mutton తెచ్చి చికెన్ 65  చెయ్యమంటాడు.. 2  కిలోల బియ్యం తెచ్చి నెల మొత్తం సరిపెట్టమంటాడు. కుదరదు , వీలుకాదు అని చెప్పిన వినడు.. రాత్రి పగలు పని చేస్తేయ్ ఏది కూడా అసాధ్యం కాదు అంటాడు..
నిత్య :- వామ్మో!!!!!!!!!!! ఐతేయ్ వద్దు.. రెండవ వాడు.. "test engineer".
విద్య :- వీడు ఇంకా డేంజర్ అమ్మ మహా తల్లి.. ఎప్పుడు తప్పులు వెతకటం లో బిజీ గా వుంటాడు.. నువ్వు కష్టపడి 10  కూరలు చేసిన.. దేంట్లో ఉప్పు తగ్గిందో చెపుతాడు.. నీకు వళ్ళుమండి "మీరు అస్సలు మెచ్చుకోర.. కరెక్ట్ గా చేసినవి కనిపించవా??" అని అడిగితేయ్.."సారీ తప్పులని పట్టుకోవటమే నా వృతి" అని సమాధానం వస్తుంది.
నిత్య :- అమ్మో ఐతేయ్ వీడు కూడా వద్దు.. మూడవ వాడు "performance test engineer".

విద్య:- వీడు ఇంకో ఐటెం. నువ్వు ఎంత పని చేసిన.. అదేంటి ఇంత ఎక్కువ టైం తీసుకున్నావ్.. అయిదు నిమిషాలలో చేసే పనిని ఎందుకు 10  నిమిషాలలో చేస్తున్నావ్.. పని చెయ్యటం ముఖ్యం కాదు.. ఎంత తక్కువ టైం లో చేసామన్నదే ముఖ్యం.. అని చీల్చి చెండాడుతాడు.
నిత్య :- ఎంటే.. అస్సలు software  ఇంజనీర్ నే పెళ్లి చేసుకోకూడదా ఏమిటి?
విద్య :- అల అని ఎవ్వరు చెప్పరే.. వీళ్ల లో వుంటారు.. "developers" అని.. వాళ్లు ఐతేయ్ మనకు సర్రిగా సరిపోతారు..
నిత్య :- కొంచం అర్ధం అయ్యేలా చెప్పవే..
విద్య :- వీళ్ల కోసం నువ్వు ఏమి చేయాల్సిన పని లేదు.. అన్ని పనులు వాళ్ళ అంతట వల్లే చేసుకుంటారు.. రాక పోతీ .. గూగుల్ సాయం తీసుకుంటారు కానీ.. మాకు రాదూ అని ఏ పని గురించి చెప్పరు..వాళ్ళకి ఎంత పని చెప్పిన ఏమి అనరు.. టైం కి కాఫీ, పిజ్జాలు , ఇస్తేయ్ చాలు.. పని లో బాగా కష్టపడితేయ్, డబ్బులు ఇవ్వాల్సిన పని లేదు.. "నువ్వు నిజం గా గ్రేట్, గొప్ప , కత్తి , తురం " అని పది మంది లో పోగిడితేయ్ చాలు.. వద్దు అన్న ఇంకా ఎక్కువ పని చేస్తారు..
నిత్య :- అబ్బః!!!!! సరిగ్గా మనకు కావాల్సిందీ వీళ్ళు..ఇంకా ఇలాంటి సంబంధాల కోసం చూస్తా.. అని చెప్పింది..

ఇదండీ.. ఇద్దరు అమ్మాయిలు.. తాము ఎలాంటి software  మొగుడని చేసుకోవాలో.. జరుపుకున్న మాట మంతి.. బ్లాగ్ ప్రపంచం లో వున్నా పెళ్లి కానీ , తమకు కాబోయే.. శ్రీవారి.. గురించి కలలు కంటున్నా అమ్మాయిలకి ఉపయోగ పడుతుంది అని ఇక్కడ పోస్ట్ చేశా..

నా మాట :- నేను ఎంతో గర్వం గా చెప్పుకొని.. ఫీల్ అయ్యే.. నా డెవలపర్ జాబ్ గురించి అమ్మాయిలలో ఇంత పాజిటివ్ టాక్ వున్నందుకు బాధపడాలో.. ఆనందపడాలో అర్ధం కావటం లేదు.. అయిన హాప్పీస్ .. నా కోసం ఇద్దరు అమ్మాయిలు.. వెతుకుతున్నారు అంటే.. ఆ త్రిల్ ఏ బలే వుంది..
(కొంచం ఎక్కువ ఐతేయ్ మన్నించాలి అని ప్రార్ధన.. )

నోట్:- నాకు ఇది ఇంగ్లీష్ లో మెయిల్ లో వచ్చింది.. తెలుగు లో అనువదించ.. అక్కడక్కడ తప్పితేయ్ , నేను సొంతం గా రాసింది ఏమి ఏమిలేదు( నా మాట నాదే నండోయ్.)

దేశ భక్తి ని చాటటానికి , ఎలుగు ఎత్తి పాడటానికి బాష రావాల్సిన పని లేదు - నమ్మరా ఐతేయ్ ఈ పోస్ట్ ని చుడండి..

అందరికి కొంచం లేట్ గా "రిపబ్లిక్ డే విషెస్". ఇవ్వాళా మా అమ్మ గారు బెంగుళూరు నుంచి గుంటూరు కి వెళ్లారు , ఆ హడావిడి లో పోస్ట్ కొంచం లేట్ అయ్యింది.. ఇంక ఈ వీడియో గురించి చెప్పే ముందు , ఒక విషయం ని మీతో చెప్పాలి.. నేను ముంబై వెళ్ళిన ఫస్ట్ డే నే, సినిమా కి వెళ్ళాను.. సినిమా స్టార్ట్ అయ్యే ముందు "జన గణ మన" సాంగ్ వేసారు.. ధియేటర్ లో అందరం నుంచొని మేము కూడా శ్రుతి కలిపాము.. ఏంటి ఇవ్వాళా ఏమైనా స్పెషల్ ఆ అని అడిగితేయ్, నా పక్కన అతను "లేదండి ఇది ఇక్కడి rule " అని చెప్పాడు..

                            తర్వాత చాల సినిమాలకి వెళ్ళాను (అంటే నాకు వారానికి కనీసం ఒక సినిమా అయిన చూడకపోతేయ్ ఏదో లా వుంటుంది ) , ప్రతి చోట ఆ కాంప్లెక్స్ వాడు వాడి స్టైల్ లో "జనగణమన" ని ప్రెసెంట్ చేసేవారు.. అంటే "PVR " వాడు ఒకలా, "BIG సినిమాస్" వాడు ఒకలా , "FAME మూవీస్" వాడు ఒకలా.. ఇలా వాళ్ళ styles లో వేసేవారు..

ఇప్పుడు recent గా bigcinemas వాడు చేసిన "జనగణమన" వెర్షన్ నాకు బాగా నచ్చింది.. ఒక రకమైన బావోద్వేగానికి లోను అయ్యాను ఈ పాట. చూసి.. Hatsoff bigcinemas అండ్ ఈ పాట ని తెర పైకి ఎక్కించిన వారికీ ధన్యవాదాలు..

మా ఇంట సంక్రాంతి

అందరు.. గతం గతః  అంటారు కానీ.. గతాన్ని తలుచుకుంటే ఎంత బావుంటుందో.. కదా, అందమైన బాల్యం, అమ్మ మూరిపాలు, అల్లరి ఆటలు.. అబ్బో ఒకటి ఏమిటి బలే వుండేది లే.. ఇంతకు ముందు నేను చెప్పిన్నట్టు.. సంక్రాంతి సెలవలు రాగానే.. మేము, చిన్న అమ్మ వాళ్ళం, అత్త వాళ్ళు అందరం తాతయ్య దగ్గరకు వెళ్ళేవాళ్ళం.పండగకి ఒక 3 రోజులు ముందుగానే సందడి మొదలు అయ్యేది..  అరిసెలు, చక్రాలు, మిఠాయి, లడ్డులు వండటం లో అమ్మ , అత్త లు అంత బిజీ గా వుండేవాళ్ళు.. మేము(అంటే పిల్లలు అందరం) కూడా నాన్న, బాబాయి.. పిండి దంచుతుంటే, వాళ్ళకి నీళ్ళు, టీ , కాఫీ ఇవ్వటం లో బిజీ గా వుండేవాళ్ళం. చుట్టూపక్కల అంత వుండేది మా చుట్టాలే.. వాళ్ళు కూడా తల ఒక చెయ్యి వేస్తూ , కబుర్లు చెప్తుంటే బలే వుండేది.
                                                     
ఇక్కడ బియ్యపు పిండి దంచుతుంటే, ఆ పక్క ఆడవాళ్లు బెల్లపు పాకం చేసేవారు.. మేము , పాకం దగ్గరికి , పిండి దగ్గరికి అటు ఇటు తిరుగుతూ.. పిండి ని పక్కని బట్టలకి పూసుకుంటూ, తిట్లు తింటూ.. సిగ్గులేకుండా ఇంకా ఎక్కువ గొడవ చేసేవాళ్ళు..  అమ్మ వాళ్ళు ఎప్పుడైనా చెయ్యి ఎత్తితేయ్.. దీవార్ సినిమా లో డైలాగ్ లా మేము కూడా "మేరి పాస్ తాతయ్య హై" అని చెప్పి వాళ్ళని బయపెట్టే వాళ్ళం. అరిసెలు చేయాలి అంటే ముందు చలిమిడి చెయ్యాలి కదా.. అలా చేస్తున్నప్పుడు మేము కూడా ఒక చెయ్యి వేసేవాళ్ళం.. సహాయం చెయ్యటం  కోసం అనుకుంటే మీరు పొరపడినట్టే..చెయ్యి పెట్టినట్టే పెట్టి ఒక పెద్ద ముద్ద ని తీసుకొని.. పరుగో పరుగు.. అల అ చలమిడి ముద్ద ని గడ్డివాము మీద తింటూ వుంటే ఆ మాజా నే వేరు.. ఇంక బూంది , లడ్డులు చేస్తున్నప్పుడు కూడా ఇలా మా గొడవ మా తాత గారి సహకారం తో నిరాటంకంగా లేతబెల్లపు పాకం లా సాగుతూఊఊఉ  వుండేది..

భోగి రోజున మా బోగాలు గురించి ఎంత చెప్పిన తక్కువే.. ముందే రోజే.. ఇంట్లో వున్న పాత సామానుని., బర్రెల కొట్టం లో పాత తట్టలని పోగు చేసి పెట్టేవాళ్ళం. పొద్దునే ఐదు కల్ల లేపేవారు.. అందరం కలిసి ఇంటి వెన్నకి వెళ్లి, పోగు చేసిన సామాను మీద కిరసనాయులు చల్లి నిప్పు పెట్టె వాళ్ళం.. మా ఇంటి వెనకాల అంత పోలలే ఉండేవి.. పొగమంచు లో పచ్చ్చదనం కనిపించి కనిపించక ..ఎంత బావుండేదో.. అంత చలి లో.. తాతయ్య , నేను ఒకే రగ్గు కపోకొని.. చలి కాచుకునే వాళ్ళం..అన్ని కోట్లు ఇచ్చి ఆ ఆనందం ఇప్పటికి రాదూ.. ఈ లోపు అమ్మ వాళ్ళు వేడి వేడి కాఫీ తెచ్చేవారు.. తరవాత ఆ బోగి మంటలలో పెద్ద పెద్ద కాగులు పెట్టి నీళ్ళు కాచుకొని స్నానాలు కానిచ్చే వాళ్ళం. ఇవ్వన్ని కాకుండా ఇంటి ముందు ముగ్గులు , హరిదాసు హడావిడి అంత చెప్పిన తక్కువే..

సంక్రాంతి పండుగ రోజున..అందరికి కుంకుడు రసం తో తలస్నానం చేపించేయ్ వారు, అప్పటి దాక మా పార్టీ వుండే తాత గారు.. ఆ ఒక్క రోజు మటుకు అమ్మ వాళ్ళ తో కలిసి మాతో బలవంతం గా తలస్నానం చేపించేయ్ వారు.. కొత్త బట్టలు వేసుకొని  వచ్చే లోపు, అమ్మ వాళ్ళు బాండి పెట్టి గారెలకి రంగం సిద్ధం చేసే వారు.. అల వేస్తూ వుంటే మేము ఇలా లాగిస్తూ వుండేవాళ్ళం.. అమ్మ ఏమో పిండి ని కవర్ మీద పెట్టి, చక్కగా గా వత్తి , బాండి లో వేస్తే.. చిన్నమ్మ వాటిని నూనె లో వేగించి బయటకు తీసేది.. తీసిన వాటిని మా అత్త మాకు ప్లేటులో పెడుతువుండేది..  ఇక్కడ మా తాత గారు ఎంటర్ ది డ్రాగన్ లా వచ్చి పిల్లలకి పోటి పెట్టేవారు.. ఎవరు ఎక్కువ గారెలు తింటే వాళ్ళకి అన్ని గాలిపటాలు కొనిపిస్త అని చెప్పారు.. ఇంక మేము ఆగుతామా.. "కళ్యాణ్ రామ్ కత్తి స్టైల్ లో " పది , ఇరవయ్ , లెక్కమీ ఓపిక " అన్నట్లు , సెహ్వాగ్ బెట్టింగ్ చేసిన్నట్టు , వాయులు వాయలూ తినేసే వాళ్ళం.. ఇసుగు పుట్టి ఆడవాళ్లు ఇంక ఎన్నిరా . అని ఇసుకు కుంటే  , మా తాత.. "పిల్లలకి దిష్టి పెడతారే" అని గయ్యిన లేగిసే వాళ్ళు..ఇవి కాకుండా..నాకు ఇష్టమైన కొత్త బియం తో చేసిన "పరమాన్నం" కూడా వుండేది. బుజ్జి పొట్టకి ఆ రోజుల్లో ఎన్ని కష్టాలో పాపం.. కొత్త బియం అంటే తెలియని వాళ్ళు ఎవరైనా వున్నారా ? వున్న లేకపోయినా చెప్పటం నా బాధ్యత.. పొలం నుంచి తెచ్చిన వరిని , రోట్లో వేసి దంచి, పొట్టును మటుకు తీసేసేవారు.. ఏమ్మాతరం పాలిషింగ్, గీలిచింగ్ చెయ్యని మంచి బియం అన్నమాట..  

ఇంక చివరి రోజు , ఒక నాటు కోడి ని తెచ్చేవారు.. ఒక సరి ఏమైంది అంటే.. పండగ కి ఒక రెండు రూజుల ముందే కోడి ని తెచ్చారు.. ఆ రెండు రోజులలో .. ఆ కోడి మాకు మచ్చిక అయ్యింది.. చివరని రోజున చంప పోతుంటే పెల్లంధారం ఒకటే ఏడుపు.. ఇంకేం చేస్తారు.. మా కోసం దానిని చంపలేదు.. ఇంక ఇలాంటివి చాల తీపి గుర్తులు వున్నాయి.. అందరికి పండగలు అంటే వాళ్ళ ఊరు, ఇల్లు గుర్తుకు రావ్వొచ్చు.. కానీ నాకు మా తాత గారే గుర్తుకు వస్తారు.. అంతగా .. చివరికి నేను ఇంజనీరింగ్ చెన్నై లో చేరకకూడా.. సంక్రాంతికి గుంటూరు వెళ్ళకుండా , డైరెక్ట్ గా మా తాత దగ్గరకే వెళ్ళే వాడిని.. ఒక పీడా టీవీ పట్టే డబ్బా నిండా తినుబండారాలు చేసి నాతో పటు స్టేషన్ కి వచ్చి మరి ట్రైన్ ఎక్కించేవారు.ఇవి కాకుండా.. మా అమ్మ చేసే califlower  పచ్చిడి అంటే నాకే కాదు మా హాస్టల్ లో వుండే వాళ్ళ అందరికి ప్రాణం..

ఇవ్వని కాకుండా సంక్రాంతి ముగ్గులు, పక్కంటి వాళ్ళతో పోటి కోసం అమ్మ తో కొట్లాడి మరి ముగ్గులు వేయించేయ్ వాళ్ళం వాటిని మనం ఇంకో పోస్ట్ లో చూదాము..

ఇంక ఇలాంటివి చాల సంగతులు వున్నాయి.. రేపు సంక్రాంతి కదా గుర్తుకువచ్చి ఇవ్వని పోస్ట్ చేశా... ఏదో ఆఫీసు లో వుంది హడావిడి గా రాసాను.. చిన్న చిన్న తప్పులు  వుంటాయి.. చూసి చూడనట్టు వుండాలి.. :)

అందరికి సంక్రాంతి శుభాకాంక్షలు..సంక్రాంతి మా లక్ష్మి అందరికి శుభాలు కలుగ చెయ్యాలి అని మనస్పూర్తి గా కోరుకుంటున్న..
అన్నటు మరిచాను, పోయిన ఏడాది.. సంక్రాంతి మీద ఒక కవిత రాసాను.. అప్పట్లో తెలుగుని ఇంగ్లీష్ లో రాసే వాడిని.. ఏమి అనుకోవద్దు.. ఆ కవిత ని చూడాలి అంటే ఇక్కడ క్లిక్ చెయ్యండి.. 

నా మిత్రులు అందరికి నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలు

2010  నా జీవితం లో ఒక మరుపురాని సంవత్సరం . కాకపోతేయ్ ఆంధ్ర లోనే ఎప్పుడు చుసిన బందులు , గొడవలు... 2011  లో అయినా గొడవలు లేకుండా అందరం సంతోషం గా వుండాలి అని బాబా ని కోరుకుంటున్న  . 

ఇక నా బ్లాగ్ మిత్రులు అయినా, శిశిర, అపర్ణ , శివరంజని , నేస్తం అక్క , రెడ్డి గారికి , వేణు రామ్ , ఆదిత్య , ప్రవీణ్ , హరి , అశోక్ రెడ్డి .. మీ అందరికి కూడా హ్యాపీ న్యూ ఇయర్. ఈ సంవత్సరం మీకు , మీ కుటుంబాలకి.. అంత మంచి , శుభం జరగాలి అని కోరుకుంటున్న ..

అందరికి శుభం జరగాలి అని విష్ చేస్తూ.. మీ శశిధర్

అమ్మలార.. జిందాబాద్..

మొన్న ఒక పేపర్ లో చదివిన వార్త ఇది. ఆ వార్త చదివాకా.. మహిళా నీకు జోహారు అని అనకుండా ఉండలేం..

సాదారణం గా ఒక సగటు మనిషి  తట్టుకునే అత్యంత నెప్పి  42   బెల్ల్స్( నెప్పి ని కొలిచే కొలమానం ఇది)  అంట. కానీ ఒక శిశువుని జన్మ నివ్వటానికి ఆడవారు 57 బెల్ల్స్  నెప్పి ని తట్టుకోవాలి.  అందుకే అంటారు ఏమో.. జన్మ ని ఇవ్వటం .. ఆడదానికి పునర్జన్మ లాంటిది అని..

బాపు - రమణ చెప్పినట్టు , మొగుడు - పెళ్లలలో ఇద్దరు సమానమే.. కానీ మొగుడు కొంచం ఎక్కువ సమానం లాగా.. ఇంత నెప్పి ని ఓర్చుకొని జన్మ ని ఇవ్వటం వల్లనేమో.. పిల్లలకి అమ్మ నాన్న మీద సమానమైన ప్రేమ చూపిస్తారు.. కానీ అమ్మ కి ఇంకొంచం ఎక్కువ సమానం అన్నమాట.. :)