అమ్మ నాన్న ఓ తమ్ముడు - పార్ట్ 1

                

మారేనేమో.. నాకు ఒక ముద్దల తమ్ముడు వున్నాడు అన్నమాట..రాముడు మాట లక్షమణడు జవదాటనట్టు , వీడి మాట కూడా నేను దాటే వాడిని కాదు.. ఇదేంటి అంత రివర్స్ లో వుంది అనుకుంటున్నారా.. అది అంతేయ్.. ఎంతైన నా ముద్దలా తమ్ముడు కదా.. వాడి మాట చెల్లాలి.

                                               గుంటూరు లుత్రెన్ స్కూల్ లో నేను ఫస్ట్ క్లాసు లో వున్నపుడు మా వాడిని LKG కని బలపాల బడిలో వేసారు.ఇక మాకోసం అమ్మ రోజు మధ్యానం బాక్స్ తెచ్చి తినిపించి వెళ్లేది.వీడు స్కూల్ లో జేరక ముందు నేను ఒక్కడినే చిన్నగా అన్నం తింటూ అమ్మ తో కబుర్ల, కాకరకాయల తో, మంచి గా టైం పాస్ చేసేవాడిని. నేను ఇలా అమ్మ తో హ్యాపీ గా వుండటం చూసి అల్లు అర్జున్ – “అదేంటి హ్యాపీ సినిమా లో నేను కదా హీరో వీడు ఎలా హ్యాపీ గా వుంటాడు.” అని వెళ్లి వాళ్ళ మామయ్య చిరు కి చెప్పి.. ఆ చిరు వెళ్లి సోనియా కి చెప్పి..ఆ సోనియా తో.. అర్జెంటు మా తమ్ముడు వెళ్తున్న.బలపాల బడి ని మూపించాడు.. ఇక మా నాన్న గారు వేరే అలోచాలను లేకుండా మా స్కూల్ లోనే వేసారు..

                                               కొత్త వాళ్ళని సులభం గా స్నేహితులని చేసుకోవటం మా వాడికి వెన్నతో కాదు జున్ను తో పెట్టిన విద్య. అదేంటి సామెత మార్చాను అనుకుంటున్నరా.. అది అంతే నాకు వెన్న కంటే జున్ను అంటే ఇష్టం.  మా వాడు తిండి తినటం లో ఫాస్ట్.. త్వరగా తిని.. ఎంత త్వరగా ‘కరెంటు షాక్’’అంటుకునే ఆట ‘ ‘పిచ్చి బంతి’ వగైరా వగైరా ఆటలు ఆడదామా అని.. గబా గబా తినేసే వాడు. అమ్మ నోట్లో ముద్దలు పెడితేయ్..చిన్న ముద్దల కాదు అమ్మ.. పెద్దవి పెద్దవి అంటూ.. చివరికి తిరుపతి లడ్డుల సైజు కి తీసుకువచ్చాడు..నేను ఏమో తినలేక ఆపసోపాలు పడితేయ్, మా వాడు మటుకు తినేసి, లగేతుకుంటూ.. వెళ్లి ఆటల్లో మునిగిపోయేవాడు.. అమ్మ ఏమో.. ఏరా నాని నువ్వు వెళ్లి వాళ్ళతో ఆడుకో.. అని పంపించేసి.. అమ్మ వేంటనే వెళ్ళిపోయేది..అల అమ్మ కూడా త్వరగా వెళ్లటం అలవాటు చేసుకుంది.ఏమి చేస్తాం చెప్పండి.. రాజకీయనాయకులు,ఇంట్లో పెద్ద పిల్లలు ఏమి చేయలేరు.. ఖండించి ముందుకు పోవటం తప్పితేయ్...

                                                నర్సేరి నుంచి మా వాడు ఎల్.కే.జి కి వచ్చాడు..ఇంకా పరిమాణాల గురించి మన వాడికి ఊహ వచ్చేసింది..వాడి లెక్కలో ఎంత పెద్దగా వుంటే అంత ఎక్కువ విలువ అన్నమాట.ఇక చూసుకోండి మా తిప్పలు.. ఇంట్లో నాన్న కి పెద్ద పళ్ళెం లో అన్నం పెడితేయ్ , వాడికి కూడా దాంట్లో నే పెట్టాలి అని గొడవ చేసేవాడు., అన్నం కొంచం పెట్టిన ఊర్కునే వాడు కాదు..పళ్ళెం నిండా పెట్టుకొని సగం కూడా తినకుండా .. మిగిలిస్తేయ్ అమ్మ ఊర్కోదు అని.. ఇది నీ ముద్ద , నాన్న ముద్ద , అమ్మ ముద్ద మాతోనే నే తినిపించే వాడు..

ఇక్కడి తో అవ్వలేదు.. స్కూల్ కి వెళ్తుంటే.. నాన్న వాడికి, నాకు చెరొక పావలా ఇచ్చేవారు.. ఒకసారి వాడు నాన్న జేబు లో “పది పైసల” బిల్ల చూసి.. అది కావాలి అని గొడవ చేసాడు.. వద్దు రా,పావలా నే ఎక్కువ అంటే వినలేదు..ఇంకేం చేస్తారు.. చివరికి వాడి కోరిక మీరకు.. వాడికి పది పైసల బిల్లనే ఇచ్చారు.. స్కూల్ ఇంటర్వల్ టైం.. నేను పావలా ఇచ్చి.. ఐదు.. కిల్లి బిళ్ళలు తీసుకున్న.. మా వాడు పది పైసలు ఇచ్చి పది బిళ్ళలు కావాలి అన్నాడు.. కొట్టు వాడు , రెండే వస్తాయి అంటే.. అదేంటి పావలా కంటే పది పైసల సైజు ఎక్కువ వుంది కదా.. నాకే ఎక్కువ బిళ్ళలు రావాలి అని అరిచి గీ పెట్టి మరి తీసుకునే వాడు.. పాపం ఆ కొట్టు వాడు సాయంత్రం మా అమ్మ కి చెప్తేయ్ .. అమ్మ వాళ్ళు “వాడికి ఎన్ని కావాలి అంటే అన్ని ఇవ్వండి.. డబ్బులు సాయంత్రం మేము ఇస్తాము అని చెప్పారు.

                          ఇంకా మా వాడి డాన్స్.. డాన్స్ వేస్తున్నపుడు , పాటలు పాడుతున్నపుడు చుట్టూ వున్న అందరు చూసి చప్పట్లు కొట్టి తీరాలి.. లేకపోతేయ్ చప్పట్లు కొట్టే దాక డాన్స్ వేస్తూనే వుంటాడు.. .. ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతేయ్ ఎన్నో వున్నాయి.. ఇప్పటికీ ఈ టపా పెద్దదయి పోయింది.. మిగిలినవని ఇంకో టపా లో చూద్దాం....

అలా నా పెళ్లి అవుతుంది.. ఆ ఆనంద సమయాన మీ దీవెనలు..కావాలి.

తనని చూడగానే..

ఆకాశం లో మెరుపులు మెరవలేదు..

అలా పూలు కూడా రాలలేదు..

కానీ తనతో వుంటే

నా జీవితం మొత్తం ఆనందం గా ఉండగలను అని అనిపించింది..

ప్రతి విషయం తనతో పంచుకోవాలి అనిపించింది..

తను లేని.. ప్రతి క్షణం ఇక నుంచి అసంపూర్ణం అనిపించింది..

మొత్తం గా తను నా కోసమే పుట్టింది అని అనిపించింది..

అందుకే ఇక ఆలస్యం చేయకుండా.. వెంటనే మా పెద్దలకి ఒకే చెప్పాను.. వాళ్ళు ముహూర్తం పెట్టి.. ఆ రోజు నుంచి తను నీదీ అనిచెప్పారు..

మీరు తప్పక వచ్చి మీ దీవెనలు.. మాకు అందిస్తేన కదా.. మాకు కూడా మంచిది..

మీ రాక కోసం ఎదురు చూస్తూ మీ శశి..

కింద ఉన్న బొమ్మ మీద క్లిక్ చెయ్యండి..

శ్రీ ఖర నామ సంవత్సర ఉగాది శుభాకాంక్షలు !!!! ..

అందరికి శ్రీ ఖర నామ సంవత్సర ఉగాది శుభాకాంక్షలు !!!! .. శ్రీ అంటే లక్ష్మి , కావున అందరు భోగ భాగ్యాలతో సంతోషంగా తప్పక వుంటారు.. చుడండి.. :)

©www.myreviews4all.blogspot.com

సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్ & ఒక రోజు వారి కూలి ?? వీళ్ళలో ఎవరు గొప్ప?

మాములుగా ఒక మంచి కామెడీ టపా వేద్దాము అనుకున్న.. కానీ నిన్న చూసిన ఒక సంఘటన నా మనుసులో ఇంకా మెదులుతూనే వుంది.. అది మీ తో పంచుకుంటే కానీ నా భారం తగ్గదు అనిపించి వేస్తున్న టపా ఇది.

నిన్న ఆఫీసు లో పని త్వరగా పూర్తి అవ్వటం వాళ్ళ, ఆఫీసు బస్సు లో వెళ్ళకుండా , BMTC (బెంగుళూరు లోకల్ ) బస్సు లో ఇంటికి బయలుదేరా.. సిల్క్ బోర్డు దగ్గర ఒక చాల మంది గుంపు ఎక్కారు.. వాళ్ళలో నా దృష్టి ని ఇద్దరు ఆకర్షించారు.. ఒకడు .. నార్త్ వైపు నుంచి వచ్చి ఇక్కడ జాబు చేస్తున్న సాఫ్ట్ వేర్  ఇంజనీర్, ఇంకొకరు.. అక్కడే కడుతున్న బంగాళా లో పని చేస్తున్న తాతయ్య ( కార్మికుడు) .. 

బస్సు లో కొంత మంది..  తాతయ్య ని ఒక వింత  చూపు చూసారు.. వీడు ఏంటి.. ఈ AC బస్సు ఎక్కటం ఏంటి అని అన్నట్టు గా...నేను చిన్నప్పుడు పల్లెటూరు లో పెరగటం వల్ల ఎవరు అయిన పంచె లో కనిపిస్తేయ్ సొంత మనిషి ని చూసిన భావం కలుగుతుంది.. అందుకే ఆ ముసలయ్యిని చూస్తూ వున్నా.. నా పక్కన్న "SHIT " అన్న పెద్ద అరుపు విని మళ్లీ ఈ లోకం లోకి వచ్చి గమనిస్తే ఏముంది.. పాపం ఆ తాత సంచి.. ఆ నార్త్ వాడి బ్యాగ్  కి అనుకుంది అంట.. మట్టి అవుతుంది అని వాడి ఆ అరుపు అరిసాడు..  పాపం తాతయ్య మొహం చిన్నది అయిపోయింది..

ఈ లోపు కండక్టర్ వచ్చాడు.. తాతయ్య "మర్తహళ్లి బ్రిడ్జి" కి ఒక టికెట్ అంటే.. కండక్టర్  "ముప్పై" అన్నాడు.. వెంటనే.. తాతయ్య డబ్బులు ఇచ్చి టికెట్ తీసుకున్నాడు..ఆ పక్కన నార్త్ వాడు ఏమో "పాస్" అని చెప్పి టికెట్ తీసుకోలేదు.. తర్వాత నేను మా ఇంట్లో వాళ్ళతో ఫోన్ లో మాట్లాడుతూ వుంటే.. తాతయ్య నా వంకనే చుస్తువున్నాడు. ఫోన్ లో మాట్లాడటం అయిపోయాక ఒక నవ్వు నవ్వాను.. వెంటనే.. తాత "బాబు మీరు తెలుగా అన్నాడు.. ".. "అవునండి తెలుగు వాడిని మాది గుంటూరు అని " చెప్పా..i తాత వాళ్ళది చిత్తూర్ అంట..ఇంకా వాళ్ళ కుటుంబం గురించి చెప్పుకుంటూ వచ్చాడు..ఒక్క సరిగా.. "బాబు... AC బస్సు అంటే మాములు బస్సు కంటే ఒక పది రూపాయలు ఎక్కువ వుంటుంది అని ఎక్కాను.. కానీ ఇంత ఎక్కువ ఏంటి బాబు.. అని బాధగా అన్నాడు.." వెంటనే నేను మీకు డబ్బు ఏమైనా కావాలా అంటే.. చ చ.. నాకు వద్దు బాబు.. అని అన్నారు..

నేను తాతయ్య కంటే ఒక స్టాప్ ముందు , నాతో పాటు ఆ హిందీ కుర్రవాడు కూడా దిగాడు... ఐతేయ్ బస్సు దిగిన వెంటనే.. ఆ హిందీ కుర్రవాడు.. వాళ్ల స్నేహితుడు తో చెపుతున్న మాటలు విని నేను ఆశ్చర్యానికి గురి అయ్యాను.. వాడి మాటల్లో.. "అరేయ్ దోస్త్ ఇవ్వాళా నేను ముప్పై రూపాయలు సేవ్ చేశాను..బస్సు లో టికెట్ తీసుకోకుండా వచ్చాను." అని చెప్పి పగల పడి నవ్వుతున్నాడు..  వెంటనే.. నాకు బస్సు లో తాత గుర్తువచ్చాడు.. పాపం డబ్బులు లేకపోయినా టికెట్ తీసుకున్నాడు.. కానీ నెలకి ఐదు అంకెల జీతం చేస్తున్న ఈ కుర్రవాడు మటుకు తీసుకోలేదు.. ఎవరు గొప్ప మీరే చెప్పండి.. నేను ఇక్కడ బస్సు లో టికెట్ తీసుకొనే ప్రయాణం చెయ్యండి అని నేను చెప్పటం లేదు.. మనుషులకి ఇచ్చే గౌరవం వాళ్ళ వస్త్రధారణ చూసి ఇవ్వవద్దు.. అని నేర్చుకున్నాను.....ఆ సంఘటన వల్ల

చివరి మాట :- బస్సు ఎక్కుతున్నప్పుడు అందరు ఒక్కసారిగా ఆ తాత ని ఒక వింత చూపు చూసారు.. నాతో సహా.. కానీ.. ఇప్పుడు ఆ తాతయ్య ఎంతో గొప్ప గా కనిపించారు...

నేను..... ఒక ప్రేమ బాధితుడినే

టపా పేరు చూసి నాకు ఒక విషాద ప్రేమ కధ వుంది అనుకున్నారా.. ఐతేయ్ మీరు ఒక కిలో ముద్ద పప్పు లో కాలు వేశారోచ్ ..కానీ నేను ఒక ప్రేమ  బాధితుడినే.. ఎలాగంటారా.. మా క్రాంతి గాడి ప్రేమ వల్ల.. వాడి ప్రేమ వల్ల నేను బాధ ఏమి పడ్డానా  అని ఓఒ తెగ ఆలోచించమాకండి.. కొంచం కొంచం గా మొత్తం చెబుతా...

అస్సలు ఈ క్రాంతి ఎవడు అంటే.. నా ప్రాణ స్నేహితుడు.. వీడు కాకుండా.. ఇంకో ప్రాణ స్నేహితుడు కూడా వున్నాడు.. వాడు "షరీఫ్".. వీళ్ళు ఇద్దరు లేకుండా.. మనం లేము.. అంత ప్రాణం నాకు వాళ్ళు అంటే.. షరీఫ్ ఏమో కానీ.. క్రాంతి చేసిన కొన్ని పనుల వల్ల ఎన్నో సార్లు.. "ప్రపంచం లో ఇంత మంది వుండగా.. ఈ క్రాంతి నే ఎందుకు నా  ప్రాణ స్నేహితుడు లా అయ్యాడు" అనుకున్న.. కానీ మనలో మన మాట.. వీడి దగ్గర , షరీఫ్ దగ్గర మన వేషాలు సాగినట్టు ఎవ్వరి దగ్గర సాగవు.. నేను ఏమి కావాలంటే అది చేస్తారు.. ఒక్క మాట లో చెప్పాలి అంటే నేను చాల అదృష్టం చేసుకున్నాను..

సరే మనం అస్సలు విషయం లోకి  వచ్చేద్దాం .. క్రాంతి కి "మనసంత నువ్వే " లాగా చిన్నప్పటి ప్రేమ వుంది.. ఇంజనీరింగ్ అప్పుడు నాకు తెలియగానే ఫస్ట్ లో నవ్వేసాను.. కానీ ప్రేమ లో మన వాడి నిజాయతి చూసి.. వాడిని మెచ్చుకోకుండా ఉండలేను..

క్రాంతి వాళ్ళది కూడా గుంటూరు , ఐతేయ్ ఒక్కోసారి..  వాళ్ల ఇంట్లో వాళ్ళకి తెలియకుండా గుంటూరు కి వచ్చి మా ఇంట్లో వుంటూ.. తన ప్రేమికురాలని(చెల్లి) ని కలుస్తువుండే వాడు.. ఐతేయ్ చెల్లి వాళ్ల ఇంట్లో బాగా స్ట్రిక్ట్.. అందుకని ఆ అమ్మాయి ఎప్పుడు వస్తుందో తెలియదు.. రాగానే ఫోన్ చేసేది.. ఆ ఫోన్ రాగానే.. వాడికి ప్రపంచం లో ఎవ్వరు కనపడరు.. నాతో సహా (ఇది మరి దారుణం కదండీ..) , అందుకే అంటారు ఏమో.. "ప్రేమ గుడ్డిది అని" .. ఐతేయ్ వాడి గుడ్డి తనం వల్ల ఎన్నో సార్లు బుక్ అయ్యా..

ఘటన ఒకటి :-  

కొత్త బంగారు లోకం సినిమాకి "నేను , క్రాంతి " ఇద్దరం వెళ్ళాం.. సినిమా స్టార్ట్ అయిన ఒక పది నిముషాలకి చెల్లి ఫోన్ చేసింది.. ఇప్పుడు వస్తానురా ఫోన్ లో మాట్లాడి అని చెప్పి వెళ్ళాడు.. ఒక ముప్పై నిముషాలు చూసా, రాలేదు.. ఇంకా మాట్లాడుతున్నాడు ఏమోలే అనుకోని వదిలేశా.. ఇంటర్వల్ లో బయటికి వెళ్లి చూసాను.. కనపడలా.. ఫోన్ చేస్తేయ్... " మామ నేను బయటకి వచ్చాను , సినిమా చూసి నువ్వు ఇంటికి వెళ్ళు అన్నాడు" , వాడితో వస్తున్న అని purse  కూడా ఇంట్లో లోనే పెట్టి వచ్చా.. చేతిలో చిల్లి గవ్వలేదు.. ఏమి చేస్తాం ఇంకా.. సినిమా అయిపోయాక ఒక మూడు కిలోమీటర్లు లెఫ్ట్ - రైట్ కొట్టాను.. ఈ విధంగా ప్రేమ వల్ల మొదటి సరి బాధింప పడ్డాను..

ఘటన రెండు :-

బెంగుళూరు కి వచ్చాక.. ఇద్దరం కలిసి బయట నుంచి భోజనం తెప్పిన్చుకున్నాం.. వేడి వేడిగా ఇద్దరికి వడ్డన కూడా చేశా.. సర్రిగా అప్పుడే చెల్లి కాల్ చేసింది వాడికి , అంతెయ్ ఫోన్ కి వాడు అంకితం అయిపోయాడు.. ఇరవై నిముషాలు అయిన తినటానికి రాలేదు.. ఒక్కడినే తినలేను.. చివరగా దొర గారు ఎప్పుడో వచ్చి "ఏంట్రా నువ్వు నాకోసం తినకుండా వున్నావా? " అని అడిగినప్పుడు ఎంత ఒళ్ళు మండిందో..

ఘటన మూడు :-

ఒక రోజు ఫోన్ చేసి.. మనసేం బాలేదురా మా ఆఫీసు కి వచ్చేయి.. అక్కడి నుంచి ఇద్దరం ఇంటికి నడుచుకుంటూ వెళ్దాం అన్నాడు.. సరే కదా అని నేను వాడి కోసం వెళ్ళాను..  ఇద్దరం కబుర్లు చెప్పుకుంటూ.. బయలుదేరం.. అలా స్టార్ట్ అయ్యమో లేదో.. చెల్లి ఫోన్ చేసింది..అంతెయ్ మన వాడి అడుగుల వేగం తగ్గింది.. నువ్వు వెళ్ళు మామ.. నేను చిన్నగా వస్తా అని , "తన దైన శైలి లో నను మరిచాడు.." నా చిట్టి హృదయం ఎంత బాధ పడిఉంటుందో.. ఈ పాటికి మీ అందరికి అర్ధం అయ్యే వుంటుంది..

ఇలా వాడి ప్రేమ వల్ల నేను బాధింప పడ్డాన లేదా..మీరే చెప్పండి.. :) అందుకే నేను ఒక ప్రేమ బాధితుడినే..

సంతోషకరమైన విషయం ఏమిటి అంటే.. భగవంతుడి దయ వల్ల.. పోయిన వారమే.. వాడికి , వాడు కోరుకున్న అమ్మాయితో పెళ్లి అయ్యింది.. అలా ఒక సుధీర్గమైన ప్రేమ కథ కి సంతోషకరమైన ముగింపు వచ్చింది.. :)  అలా క్రాంతి గాడి ప్రేమ >>>>> పెళ్లి అయ్యింది, నా బాధలు కంచి కి వెళ్ళాయి.. :)

నంది హిల్స్ - ఒక అనుకోని ప్రయాణం - అనుకోని సంఘటనలు

ముంబై తో పోల్చుకుంటే , బెంగుళూరు లో వీకెండ్స్ చాల నిస్తేజం గా , నీరసంగా గడిచిపోతున్నాయి.. దానికి రెండు కారణాలు..

మొదటిది ఇప్పుడు నేను పనిచేస్తున్న ప్రాజెక్ట్.. మార్చిలో రిలీజ్ వుంది అని . జనవరి నుంచి ప్రతి రోజు పని చేపిస్తునే వున్నారు.. మేము చేస్తూనే వున్నాం.. సండే ఖాళీ గానే వున్నా.. విశ్రాంతి కావాలి కదా.. సో సండే మొత్తం నిద్ర కే అంకితం ఇచ్చేసాం..

రెండవది :- మా క్రాంతి గాడు.. వేదవ.. ఏదైనా ట్రిప్ ప్లాన్ చేద్దాం అంటే , ఆ.. వూ.. అంటాడు కానీ..కదలడు.. వాడు లేకుండా మనం వెళ్ళలేం.

మొన్న feb   మొదటి వారం.. ఇంట్లో ఒక పని వుండి , అర్జెంటుగా గుంటూరు రమ్మనారు.. శనివారం ఆఫీసు ఉంది అని.. శనివారం సాయంత్రానికి టికెట్స్ బుక్ చేపించాను.. ఏమైందో.. సడన్ గా మా మేనేజర్ మీటింగ్ పెట్టి, ఈ వీకెండ్ మనం పని చెయ్యటం లేదు.. ఎంజాయ్ 2  డేస్ అని చెప్పగానే.. "అందరం ఎగ్గిరి గంతువేసాం".. మేము అల సంబరాలు జరుపుతున్న టైం లో.. చావు కబురు చల్లగా చెప్పాడు.. సోమవారం onsite  నుంచి client  మేనేజర్ వస్తుంది.. సో వచ్చే వారం నుంచి సండే కూడా పని చెయ్యాలి.. కావున మీ మీ batteries ఛార్జ్ చేసుకోండి అని విషయం చెప్పగానే".. మాలో ఉత్సాహం.. చప్పున చల్లారిపోయింది..

గుంటూరు కి శుక్రవారం టికెట్స్ దొరకటం చాల కష్టం.. అందుకని.. శనివారం టికెట్ నీ ఒకే చేశా.. అంటే మన చేతిలో శనివారం అంత ఖాళీ గా ఉంది అన్నమాట..ఇంటికి వెళ్ళేపాటికి , క్రాంతి , చిన్న (మా తమ్ముడు) , దీపూ(క్రాంతి బావ).. అందరు రెస్ట్ తీసుకుంటున్నారు.. బయటికి వెళ్దాం అంటే ఒక్కడు కూడా మాట్లాడటం లేదు.. ఇంకేం చేస్తాం.. నేను పడుకున్న.. పడుకొని.. క్రాంతి గాడిని బాగా తిట్టాను.. కొత్త బైక్ కొన్నావు కదరా.. కనీసం.. నైట్ ride  కన్నా వెళ్దాం పద అంటే.. వాడు వద్దు అన్నాడు.. ఇంకా నాలో కోపం కట్టలు తెంచుకొని.. సమరసింహా రెడ్డి లో బాలయ్య లా " రేయ్!!! బెంగుళూరు కి రా రా అని అన్నావ్.. వచ్చాక కనీసం ఒక్కసారి అన్న బయటకి వెళ్ళామా?" అని ఘాటు గా అరిచాను.. పాపం.. వాడు కూడా "ఇప్పుడు టైం 12  అయ్యింది .. ఇప్పుడు ఎక్కడికి వెళ్దాం అని అంటే.. " నంది హిల్స్ కి వెళ్దాం పద.. సూర్యోదయం.. బావుంటుంది అంట.. ఎప్పుడు చూడలేదు అని అడిగా.. సరే అని.. నలుగురం బయలుదేరం..

క్రాంతి బైక్ మీద నేను, దీపూ బైక్ మీద చిన్న .. అల మా ప్రయాణం స్టార్ట్ అయ్యింది.. బాగా చలి గా వుండటం వాళ్ళ.. చాల తక్కువ స్పీడ్ లో వెళ్ళాము.. రాత్రి 2 గంటలకి.. "బెంగలూరు అంతర్జాతీయ విమానాశ్రయం" దగ్గరకి వెళ్ళాం.. అక్కడ రోడ్ పక్కన.. టీ అమ్ముతున్నారు.. మా లాగానే నంది హిల్స్ కి వెళ్తున్న ఒక 20 మంది కురాళ్ళు అక్కడ కలిసారు.. ఒక టీ తాగి.. వాళ్ళతో మాటలు కలిపాం .. నంది హిల్స్ పొద్దున 5  కి కానీ ఘాట్ రోడ్ ఓపెన్ చెయ్యరు అని తెలిసింది.. అందుకని ఒక 2  గంటలు ఎక్కడైనా గడపాలని అనుకున్నాం.  నా తమ్ముడు నేను విమానం take off  ఎప్పుడు చూడలేదు..విమానాశ్రయం కి వెళ్దాం అన్నాడు.. సరే ఒకే అని అక్కడికీ వెళ్ళాం.. అక్కడ కాఫీ డే ఉంది.. కాఫీ తాగుతూ బాతాకాని వేసుకుంటూ.. టైం పాస్ చేసాం..

కొన్ని ఫోటోలు.. , దిగిన తర్వత.. నంది హిల్స్ కి బయలుదేరం.. పాపం బాగా చలి గా వుండటం వాళ్ళ. క్రాంతి డ్రైవింగ్ చెయ్యలేక పోయాడు.. నాకేమో బండి రాదు.. వాడి పరిస్థితి చూసి "సర్లేరా.. gears  ఒక్కటే గా నాకు రానిది.. నువ్వు చెప్పు నేను మేనేజ్ చేస్తాను" అని బండి డ్రైవ్ చేశా.. అల నేను మొదటిసారీ బండి డ్రైవింగ్.. బ్రాహ్మి ముహూర్తం లో చేశా ;)".

ఘాట్ రోడ్ కి ఇంకో రెండు కిలోమీటర్లు ఉంది అనగా.. రోడ్ పక్కన కొంత మంది ముసలి వాళ్ళు.. పెద్ద మంట వేసి చలి కాచుకుంటున్నారు.. అది చూసి మేము కూడా టెంప్ట్ అయ్యి.. బండ్లు ఆపేసి.. వాళ్ళతో కలిసి పోయి.. చలి కాచుకున్న.. ఎందుకో.. మా తాత గారు.. గుర్తుకు వచ్చారు.. సంక్రాంతి పండగకి మేము చేసిన అల్లరి గుర్తుకు వచ్చింది.. ఆ మంటల పక్కన ఒక చిన్న హోటల్ ఉంది.. వేడి వేడి గా.. noodles  చేసి ఇస్తున్నారు.. శుబ్రంగా వాటిని కూడా ఒక పట్టు పట్టాము..

6 కి ఘాట్ రోడ్ ఓపెన్ చేసారు.. ఇంకా అంతెయ్ అక్కడ మలాగానే.. ఒక 60  మంది వుంటారు.. అంత ఒకేసారి పైకి వెళ్ళాం.. వెళ్ళే పాటికి అప్పుడే భానుడు.. ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ.. బయటకి వస్తున్నాడు.. కొండ పైన కదా.. చల్లని గాలి, సూర్యోదయం.. అబ్బః.. అది అనుభవిస్తేనే కానీ.. మాటల్లో చెప్పలేని ఆనందం.. ఒక గంట.. అల గడిపిన తర్వత..అక్కడికి ఏదో కన్నడ సినిమా షూటింగ్ వాళ్ళు వచ్చారు.. అస్సలే మనకి సినిమా మేకింగ్  అంటే పిచ్చి.. సో ఇంకో ౩ గంటలు.. వాళ్ళ పని తీరు.. షాట్స్ తీసే విధానం చూస్తూ వుండిపోయ..

సడన్ గా మా తమ్ముడు గుర్తుచేసాడు.. "నీ బస్సు టైం 6 .30  కి.. ఇప్పుడు టైం పదిన్నర అయ్యింది.. ఇక్కడ నుంచి ఇంటికి నాలుగు గంటలు అన్న పడుతుంది.. పద అని చెప్పగానే.. వెన్నకి బయలుదేరం.. ఐతేయ్ ముందు రోజు రాత్రి అంత నిద్ర లేకపోవటం వల్ల.. చాల స్లో డ్రైవింగ్ చేసాం.. ఇంటికి వచ్చేపాటికి 3  అయ్యింది.. వళ్ళు నెప్పులు.. పడుకుంటే నిద్ర రాదు... అల కష్టపడుతూ ఎప్పటికో నిద్ర పోయాను.. నిద్ర పట్టిందో లేదో.. బస్సు టైం అవుతుంది అని నిద్ర లేపేసారు..

సర్లే బస్సు లో పడుకుందాం అనుకున్నాం.. కానీ.. ఏమి చేస్తాం.. విధి మనతో గేమ్స్ ఆడటం మొదలు పెట్టింది.. బస్సు లో నా పక్కన వ్యక్తి.. పెద్ద గురకలు పెడుతూ నిద్ర పోతీ నాకు నిద్ర ఎలా వస్తుంది.. పోదున ఇంటికి వెళ్ళగానే.. పని మీద నాన్న , నేను రోజు మొత్తం బండి మీద తిరుగుతూనే వున్నాం.. సాయంత్రానికి నా వళ్ళు పచ్చి పుండు లా ఒకటే నెప్పులు.. సర్లే.. బెంగుళూరు కి వెళ్తూ అన్న.. రెస్ట్ తీసుకుందాం అనుకున్న.. బస్సు స్టాప్ కి వెళ్ళాను.. విజయవాడ  to  బెంగుళూరు బస్సు వచ్చింది.. కానీ ఇక్కడే ఒక చిన్న ట్విస్ట్.. లిస్టు లో చూస్తే నా పేరు లేదు. టికెట్ ఏమో నా దగ్గరే ఉంది.. మరి ఏంటి ఏమి అయ్యింది అనుకుంటున్నారా?   ఆ ట్విస్ట్ చూస్తే.. మీరే పాపం అనుకుంటారు.. అస్సలు గుంటూరు to బెంగుళూరు రిటర్న్ జర్నీ మీద ఇంకో పోస్ట్ ఎసుకోవచ్చు.. అస్సలు ఏమి జరిగింది, ఎలా జరిగింది.. ఎందుకు జరిగింది..అని తెలుసుకోవాలి అంటే.. ఇంకో పోస్ట్ కోసం వెయిట్ చెయ్యండి..  

 

సెలవు తీసుకున్న ముళ్ళపూడి వెంకట రమణ గారు

నా కెంతో / మనకెంతో ఇష్టమైన "బుడుగు" సృష్టి కర్త "ముళ్ళపూడి వెంకట రమణ" గారు ఇక మన మధ్య లేరు.. స్వాతి బుక్ ని కేవలం "కోతి కొమ్మచి" కోసం కొనే వాడిని. బౌతికంగా ఆయన మన మధ్య లేకపోయినా , తను సృష్టించిన పాత్రలతో.. ఎప్పుడు మన మధ్య నే వుంటారు..

ఈ వార్త ని జీర్ణించుకోవటానికి బాపు గారికి మానసిక బలం కలగాలని ఆశిద్దాం..

ఆయన ఆత్మ కి శాంతి కలగాలని దేవుడిని వేడుకుంటున్న..